Στα δεκατέσσερά της, η Τερτλ Άλβεστον, περιφέρεται στα δάση κατά μήκος της ακτής της Βόρειας Καλιφόρνια. Τα ποτάμια, οι λιμνούλες που σχηματίζει η παλίρροια, τα βραχώδη νησάκια είναι τα στέκια, οι κρυψώνες, τα καταφύγιά της. Μπορεί να περιπλανιέται χιλιόμετρα ολόκληρα. Όμως, ενώ ο φυσικός κόσμος γύρω της είναι αχανής, το προσωπικό της σύμπαν είναι στενό, ασφυκτικό, επικίνδυνο. Η Τερτλ έχει μεγαλώσει μέσα στην απομόνωση μετά τον θάνατο της μητέρας της, υπό την απόλυτη κυριαρχία του πατέρα της, ενός μονομανούς αντισυστημικού που προετοιμάζεται για την επερχόμενη περιβαλλοντική καταστροφή, ενός άντρα με εντυπωσιακή ευγλωττία που εντελώς απρόβλεπτα γίνεται βίαιος και τρομακτικός.

Η ζωή της Τερτλ περιορίζεται στο σχολείο, όπου όχι μόνο δεν καταφέρνει να δημιουργήσει φιλίες αλλά συστηματικά απομακρύνει οποιονδήποτε επιχειρεί να την πλησιάσει, στις συναντήσεις με τον γέρο παππού της και στις νύχτες που περνάει με τον διαταραγμένο πατέρα της. Και τότε η Τερτλ συναντάει τον Τζέικομπ, ένα λίγο μεγαλύτερό της αγόρι, που περνάει τον καιρό του κάνοντας αστεία και καταστρώνοντας απίθανα σχέδια για τη σωτηρία του κόσμου, περιτριγυρισμένος από φίλους και τη στοργική του οικογένεια. Δεν μοιάζει με κανέναν απ’ όσους έχει ως τότε συναντήσει και αντιπροσωπεύει την κοινωνία που ο πατέρας της χλευάζει και περιφρονεί. Σιγά σιγά, η Τερτλ αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος γύρω της και ότι η ζωή της στο σπίτι δεν είναι ούτε ασφαλής ούτε βιώσιμη.

Η "Απόλυτη αγάπη μου" είναι ένα σπουδαίο, θαρραλέο και συγκινητικό μυθιστόρημα που σηματοδοτεί το ξεκίνημα ενός εξαιρετικού νέου συγγραφέα.